MURAT KÖMÜR

                 SEN Gül kurusunda menekşe kokususun Kar beyazında çiy damlaların  var Kör kuytularda peri kanadı, nursun Gamzende cennet , her daim bahar Bu dil yetmez  sana ve bu satırlar Cümleler yetersiz, harfler, hatlar Mürekkep düşmekten imtina eder Lal olur karşında bu garip günahkar Zulümdür şairliğe senden dem vurmak Akıl uçar, yürek pırlar, darlanır Köz dışında kül kutusu dahi har Sen demekten yanıp yanıp sönmek var Ben yazıya dökmekte biçareyim Kalb-i derunumda bir volkan var Bırak da seni kana kana içeyim Bugün doymak, belki yarın ölmek var.                                                   MRTKMR