TAVİZ, TAVİZİ DOĞURUR.



                Ormanlar kralı olan aslanlar, sıkıntılar artmaya başlayınca aslan meclisini toplarlar. İçlerinden en tecrübeli olan konuşmaya başlar,
                “Saygıdeğer kral dostlarım. Krallığımızın adı var ama tesiri yok. Günlerdir aç karnına dolaşıp duruyoruz. Maymuna saldırsak ağaca tırmanıyor, fillere saldırsak kocamanlar,  antiloplar çok hızlı koşuyor, kuşa niyetlensek uçup gidiyor… E, koskoca krallar olarak da balık tutacak değiliz hani. Bu buhranlı durumdan bir çıkış yolu bulmak şart oldu.”
                Diğer aslanlar da karınları guruldayarak konuşmaya katılır,
                “ Durumun farkındayız. İçimiz ezilip durur. Peki, ne yapmalıyız?”
                İçlerinden biri- uzun zamandır aklında olmalı- heyecan içinde öne atılmış,
                “En iyisi öküzlere saldıralım. Ne pençeleri var ne de dişleri. Onları kolayca alt edebiliriz.”demiş. Oradakilerin çoğu bunu onaylayınca öküzlere saldırı kararı alınmış. Ama kazın ayağı hiç de öyle değilmiş. Öküzlere yapılan saldırı, öküzlerin bir araya gelip sıraya dizilmesiyle bozguna uğratılmış. Öküzlerin birlikte hareket etmesi, onları tekrar açlığa sevk etmiş. Düşünüp taşınmışlar ve bir tilkiye danışmaya karar vermişler. Meclisin yakınındaki ine varıp,
                “Sevgili tilki, sen aklını kullanmakla tanınmış birisin. Durumumuz böyle, böyle. Bize akıl ver.”
                Tilki kibirle volta atmaya başlamış. “O iş kolay, siz yeter ki beni öküzlerin yaşadığı otlakların şehzadesi yapın.”demiş. Aslanlar elbette bu teklifi kabul etmişler. Tilki ertesi gün elinde beyaz bir bayrakla öküzlerin yanına gitmiş,
                “Saygıdeğer öküz kardeşlerim. Ben bu otlaklarda huzursuzluk çıksın istemiyorum. İşte bunun için sizinle bir aradayım. Aslanlar aslında uysaldır, arkadaş canlısı yaratıklardır. Huzursuzluğu kaynağı ise şu sarı öküzdür. O sarı öküzü aranızdan çıkarırsanız bu otlaklara barış gelecek. Dağlar, taşlar barış şarkıları söyleyecekler. Hadi, şu sarı öküzü verin de kurtulun.”der.
                Öküzler, bir araya toplanıp tartışırlar. Aslan korkusu yüzünden sürekli diken üstünde olmak, saldırı olunca yan yana dizilmek onlara zahmetli gelir. Sarı öküzü aslanlara vermeye karar verirler. Aslanlar sarı öküzü afiyetle yer.
                Derken birkaç gün geçer. Tilki yine gelir.
                “Bakın, aynen dediğim gibi değil mi? Kaç gündür grubunuza tek bir saldırı bile olmadı. Lakin şu alacalı öküz de aslanların sinirini bozuyormuş. Şimdi onun yüzünden barış havası bozulmasın. Onu da verin, kurtulun.”demiş. Öküzler yine grubun selameti için alacalı öküzü vermişler. Aradan birkaç gün daha geçmiş. Artık tilki de iyice yüzsüzleşmiş. Sürekli kurban edilen öküzler yüzünden sürüdeki birliktelik ruhu da bozulmuş. Tombul öküz, siyah öküz, sıska öküz… Art arda kurban edilen öküzlerden sonra geride az sayıda öküz kalmış. Aslan sürüsü öküzlere büyük bir saldırı düzenlemiş. Aslanların sivri dişlerini nefes borularında hisseden birkaç öküzün aklından geçen son cümle şu olmuş,
                “Akıbetimiz, sarı öküzü verdiğimiz için böyle feci oldu.”

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BAŞIMA NELER GELDİ

  Kıymetli Okurlarım, siz de olmasanız derdimi yanacağım kimse yok. İstatistikler üzerinden baktığımda dünyanın dört bir tarafında okunduğumu görmek benim için büyük bahtiyarlık. Hele de Alaska’da hasta bakıcısı olarak çalışan Bulgar bir kadının yazılarımı okuyup Messenger üzerinden bana ulaşması beni hayretler içinde bıraktı. Açıkçası bu kadar yaygın bir okuma ağı beklemiyordum. Aslında size daha güzel şeylerden bahsetmek, zaten altında ezildiğiniz hayatın yüklerine karşı direncinizi yükseltmek isterdim ama ne var ki bataklıkta gül bitmez. Dostlarım, insanlar kötü. Maalesef kötü. Bunun sebebini Kabil’in Habil’i öldürmesi ve bu yüzden insanlığın geri kalanının Kabil’den çoğalmış olması olarak düşünmek pekâlâ mümkün. Ama bundan öte insanların kötülüğe hayır diyememeleri, diyecek cesaretlerinin olmaması ya da omurgasız olmalarından kaynaklanıyor. Daha güzel, daha iyi bir yaşam seçeneği varken, sevmek ve sevilmek varken insanları kötü olmaya iten sebep nedir, çözemedim. Hayatım ...
Devamı

DOYUMSUZ EVLAT NASIL YETİŞTİRİLİR?

                   Birkaç yıl önce bir AVM’de şahit olduğum olay günaşırı aklıma gelip duruyor. Aradan aylar hatta yıllar geçmesine rağmen o sahne zihnimde belirip kaybolur. Bir çocuğa ailesi akülü araba aldı. Hem de iki üç bin lira civarı ve kaliteli bir akülü arabaydı. Kırmızı, cip tarzı bir araba… Ben de tecessüsle çocuğun simasına baktım. O da ne! Zerrece mutluluk yoktu! Çocuğun hiçbir tepki vermemesine öfkelenen annesi, akülü arabayı otoparktaki araca kadar ite kaka götürdü. Ağzım açık bir vaziyette öylece onları izledim. O zaman bir köşeye oturup çocukluğuma üzüldüm. Aslında çocukluğuma üzülüp üzülmemem gerektiği noktasında dengesiz hislerim mevcut. İçinde yoğrulduğum yokluk kazanı, bazen canımı acıtırken bazen de beni mutlu eder. Hakikaten lezzet yoklukta. Mahrumiyet, her şeyden mutlu olabilme kapısının en gizemli anahtarı... O zaman küçük şeylerle mutlu olabiliyor insan. Yokluğun girdabında ...
Devamı

ACI BABA'YA HOŞ GELDİNİZ

    Friedrich Wilhelm Nietzsche’yi duydunuz ya da okudunuz mu bilmiyorum. Kendisi özetle hayatı acılardan ibaret görür. Bitmek tükenmek bilmez ağrıları vardır ve artık acıyla yaşamayı kabullenmiştir. Belki acılar belki de kullandığı büyük dozlu ağrı kesicilerin tesiriyle “yaşam felsefesi” üzerine epeyce düşünmüş ve yazmıştır. Yazdığı kitapları kendi parasıyla bastırmış ve dostlarına armağan olarak yollarken de kitap yolladığı için defalarca özür dilemiştir. Demek ki “okumama hastalığı” yalnız bir Türklere özgü değilmiş. Şimdi konuyu Nietzsche (Niçe)’den çiğ köfteye, oradan bizim köye, oradan da “Acılara yürüyorum, korkmuyorum.” düsturuna bağlayacağız. Bugün telefonuma gelen bir mesaj beni acılar üzerine yazmaya teşvik etti. Mesajı görünce önce kızdım sonra üzüldüm en sonunda da yazmaya karar verdim. Şu sıralar İsrail’in Gazze’de yaptığı apaçık bir soykırım var. Evleri yıkıp çocukları katleden Yahudi din devleti olan –özellikle din devleti olduğunu vurguladım-İsrail’e pek ç...
Devamı